....Ειχαν περασει σχεδον δυο εβδομαδες απο τοτε που αρχισα να βγαινω με τον Shannon και να κανουμε παρεα...Ειχαμε δεθει αρκετα...Τον ενιωθα πια δικο μου ανθρωπο...Οπως ενιωθα για την Kristen και τα αγορια...Του ειχα εκμηστηρευτει πραγματα απο την ζωη μου,οπως και ο ιδιος...
.....Μου ειχε ανοιχτει αρκετα...Μου μιλησε για την δικη του ζωη.Το συγκροτημα,την παιδικη του ηλικια..Μου μιλησε για τον αδερφο του...Μου εμπιστευτηκε την τεραστια αδυναμια που του ειχε.Αλλωστε το ειχα καταλαβει και μονη μου.Απο τον τροπο που το προσωπο του φωτιζοταν οταν μιλουσε για αυτον, εως τις λεξεις που χρησιμοποιουσε για να τον χαρακτηρισει....Ο θαυμασμος που φανερωναν οι λεξεις του,ηταν προφανης...Τον λατρευε τον Jared!Ηταν το μονο σιγουρο...Μου μιλησε ακομη και για τον Tomo,"τον κολλητο του" οπως ειπε χαρακτηριστικα...Απο τα λιγα που μου ειπε για αυτον καταλαβα πως δεν ηταν απλα ο κιθαριστας του γκρουπ,αλλα ο καλυτερος τους φιλος...Ηταν και αυτος αδερφος τους και τον αγαπουσαν....
.......Με αυτα και με αυτα,καταφερε να με "τουμπαρει"....Ναι,ναι!Τα ειχε καταφερει...Τον ενιωθα τοσο δικο μου ανθρωπο!Τον αγαπουσα!Πως να μην αγαπησεις ενα τοσο αξιολατρευτο πλασμα οπως αυτος...Αυτος που παντα εχει τοση ενεργεια!Αυτος που εχει την ιδιοτητα να σου μεταβιβαζει την ενεργεια του οταν ειναι τριγυρω!Με αυτο το ζεστο χαμογελο του και τον υπερπροστατευτικο χαρακτηρα του για αυτους αγαπα....Εμοιαζε τοσο πολυ με τα αγορια μου!Μου τα θυμιζε εντονα...Κατι που με παρηγορουσε,καθως μου ελειπαν πολυ!!!
Με επαιρναν τηλεφωνο καθημερινα...Μαθαινα νεα τους που με εκαναν ιδιαιτερα χαρουμενη....Ο Joe ειχε γραφτει σε μια σχολη υποκριτικης της πολης,και ηταν κατενθουσιασμενος!Ο Αlex μαζι με τον Mαττ ειχαν ποιασει δουλεια,ως dj σε ενα μεγαλο κλαμπ της περιοχης και ετσι ηταν απασχολημενοι με κατι που τους αρεσε...Χαιρομουν τοσο πολυ γι'αυτους που ζουσαν την ζωη τους,που προχωρουσαν σε κατι, που τους αρεσε...Οπως εκανα εγω,με την επιλογη μου να σπουδασω...Δεν ηθελα η απουσια μου λοιπον απο το συγκροτημα,να τους στερησει ευκαιριες που θα ειχαμε, αν δεν ειμασταν "on a break"...Θα ηταν αρκετα εγωιστικο εκ μερους μου και θα ενοιωθα ασχημα,καθως εγω θα ακολουθουσα το ονειρο μου,ενω αυτοι οχι....
...Ετσι ειχαν τα πραγματα λοιπον....
"Ντρινννν"....Το κουδονι της πορτας χτυπησε....Σηκωθηκα απο τον καναπε,ακουμπωντας την κιθαρα πανω του και προχωρησα προς την πορτα...Τα μπλε ματια της συναντησαν τα πρασινα δικα μου...
-"Nef !Επιτελους εφτασα!"ειπε η Kristen ξεφυσωντας...
-"Καλως την!Περασε!"ειπα και την βοηθησα να αφαιρεσει το μουσκεμενο αδιαβροχο της...
Της υπεδειξα να καθησει και ετρεξε γρηγορα προς τον καναπε οπου κουλουριαστηκε ...
-"Δεν μπορεις να φανταστεις τι βροχη εφαγα.!..Η μανα μου φταιει!...Πηρε το αυτοκινητο και αναγκαζομαι να κυκλοφορω με ο,τι μεσον βρω!Γκρρρ..!"ειπε εκνευρισμενη...
-"Χαλαρωσε κοπελια!Και...join us!Χaχαχα...Αυτα τραβας οταν δεν εχεις δικο σου αυτοκινητο...!Δεν πειραζει παντως!Μην νευριαζεις!Καλο σου κανει και λιγο βροχη!"της πεταξα ειρωνικα για να την πειραξω...Το πετυχα!Γυρισε και με κοιταξε,με ενα δολοφονικο βλεμμα ....Γελασα δυνατα....Δεν κρατηθηκε πολυ!Γελασε και αυτη...
-"Tι νεα?Ετοιμασες την εργασια για σημερα?"ρωτησε καθως της εδινα την κουπα με τον καφε της...
-"Ναι...Μου πηρε ολη την μερα χθες,αλλα μου βγηκε αρκετα καλη,πιστευω..."
-"Ωραια.Και εγω το ιδιο εκανα χθες ολη μερα!Βαριομουν υπερβολικα αλλα,επρεπε να γινει..."ειπα καθως σημαζευα τα πραγματα στην κουζινα...
..... "Ντριιιν"....Ηταν παλι η πορτα....
-"Ποιος να ειναι τωρα...?"ειπα περισσοτερο στον εαυτο μου..."Kristen μπορεις να ανοιξεις?..."
-"Οκ.",βιαστηκε να απαντησει...Ανοιξε.
-"Καλημερα ωραια μου κοπελια!",ακουστηκε μια ανδρικη φωνη...Ηταν ο Frank,ο νεος μου γειτονας...-"Καλημερα!"απαντησε ευθυμα η Kristen...
-"Εισαι φιλη της Nεφελης υποθετω...Ειμαι ο Frank!Γειτονας της.Ειναι εδω?"
-"Kristen,χαρηκα!Ναι,εδω-"ειπε και τους διεκοψα...
-"Εδω ειμαι Frank!Kαλημερα!"βιαστηκα να του απαντησω,χαμογελωντας...-"Ελπιζω να μην σας ενοχλω..."ειπε και μου εδωσε ενα μικρο χαμογελο...
-"Καθολου,περασε!"...Καθησαμε και οι τρεις στον καναπε...
-"Ακουσα που γνωριστηκατε με την Kristen...Περιττο να σας συστησω,λοιπον!"ειπα χαμογελωντας και στους δυο...Η Kristen κουνησε το κεφαλι καταφατικα..."Για πες λοιπον τα νεα σου,γειτονα...?Πως περασες στο Λ.Α.?"
-"Μια χαρα!Ηταν αρκετα καλη εμπειρια!Θα το ξαναεκανα ευχαριστως!"...ειπε γελωντας..
-"Σου ειχα μιλησει για τον Φρανκ ετσι?Για τις σπουδες του.."ειπα στην Κριστεν...
-"Ναι μου ειχες μιλησει γι'αυτον..."
-"Λοιπον,πηγε με τους συμφοιτητες του στο Λ.Α. για να λαβουν μερος σε καποια casting..."
-"Ηταν κατι σαν ασκηση,που μας εβαλε η σχολη,για να αποκτησουμε εμπειρια και να ξερουμε να αντιμετωπιζουμε τετοιες μελλοντικες καταστασεις,δηλαδη τις οντισιον,ως ηθοποιοι πια!"ειπε συμληρωνοντας με...και συνεχισε..."Μειναμε εκει 4 ημερες..."
-"Τελεια!Μακαρι να μας στελνανε και εμας!Ζηλευω..."ειπε η Kristen ναζιαρικα...
-"Εισαι και εσυ στην δημοσιογραφικη?"ρωτησε ο Frank...
-"Ναι!Μου αρεσει πολυ ως σχολη αλλα δεν εχει δραστηριοτητες οπως αυτη που ανεφερες!"αναφωνησε η Kristen...
-"Εχει ομως ωραια κοριτσια!"βιαστηκε να συμπληρωσει ο Frank και της χαμογελασε γλυκα...Γελασαμε...
-"Δεν πειραζει καλε!Τι να κανουμε τωρα!?Ας το σκεφτοσουν νωριτερα!χαχαχα"ειπα ως απαντηση στην δηλωση της Kristen και της εβγαλα παιχνιδιαρικα την γλωσσα...Μου το ανταπεδωσε και ο Frank γελασε δυνατα...
...Μετα απο καποια λεπτα συζητησης μαζι τους,τα οποια περασαν αρκετα ευχαριστα,ηρθε η ωρα να φυγουμε για την σχολη...
-"Λοιπον,ωρα να παμε στην σχολη...δυστυχως"ειπε η Kristen αναστεναζωντας...
-"Οντως!Θα αργησουμε..."ειπα..
-"Οκ κοριτσια,να πηγαινω και εγω!"ειπε o Frank...
-"Χαρηκα παρα πολυ Frank!"εσπευσε να του πει η Kristen...
-"Παρομοιως!"Βιαστηκε να της απαντησει εκεινος φιλωντας το χερι της και χαμογελωντας της...Για μια στιγμη ενοιωσα σχεδον "παρεισακτη",αναμεσα τους!...
-"Nef!Θα τα πουμε εμεις!"ειπε και μου εκλεισε το ματι...Τον συνοδευσα ως την εξοδο....
...Μολις εφυγε,η Kristen γυρισε και με κοιταξε με ενα πονηρο υφος...Με πλησιασε αργα και σχεδον ουρλιαξε καθως χοροπηδουσε...
-"Τι κουκλος Θεε μου!!Εχεις αυτον για γειτονα?!Θα μετακομησω!Μολις απεκτησες συγκατοικο!Χαχαχαχα!"
-"Χαχαχαχα!Εισαι εντελως για δεσιμο!Και πιο σιγα παιδι μου!Ειπαμε μενει διπλα!!"προσπαθησα να σχηματισω την προταση οταν αρχισε να με γαργαλαει.."Τοσο πολυ σου αρεσε,ε?"την ρωτησα.
-"Ναι μου αρεσει,αλλα νομιζω οτι σε αυτον αρεσεις εσυ,μικρο!"...
-"Τι λες καλε!?...Ενοιωθα πως σας κρατουσα το φαναρι οταν σε αποχαιρετησε!Πλακα μου κανεις?"εσπευσα να την διαψευσω...Δεν ξερω γιατι το εκανα...
-"Καλα δεν καταλαβες τον τροπο που σε κοιτουσε?Ελιωνε κυριολεκτικα!Οταν μιλουσε και σε κοιτουσε ελαμπε το προσωπο του!"
-"Ναι,καλα!Το ιδιο συνεβαινε και με εσενα...Και οχι κυρια μου,δεν το προσεξα!Εγω καταλαβα πως σε φλερταρε...."δηλωσα και της πεταξα το μαξιλαρι του καναπε....Το πηρε στα χερια της και το αγκαλιασε...
-"Επιμενεις,ετσι?Δεν νομιζω παντως...."μου ειπε σκεφτικη...
-"Ο,τι πεις!"ειπα και σηκωσα τα χερια μου,δηλωνοντας αθωα..."Παμε λοιπον?"....
Περιπου 2 ωρες μετα...
-"Παρακαλω?"
-"Νεφ?!Ο Frank ειμαι..."
-"Ελα Frank...Πως παει?"
-"Μια χαρα!Ξερεις πριν με την συζητηση και ολο αυτο γενικα,δεν καταφερα να σου πω...Ξερεις μολις τελειωσα το μαθημα....Θα'θελες να περνουσα απο κει?Να παμε για κανενα καφε?Η' μια βολτα...?"
-"Ναι,οκ...Μπορω!Ξερεις και εγω μολις τελειωσα και ειμαι στο προαυλιο,μπροστα απο την σχολη σου..."
-"Τελεια!!Θες να ερθεις μεσα?..."
-"Ναι,δεν εχω προβλημα!"
-"Οκ,ελα και περιμενε με στον μεγαλο διαδρομο...Δεν θα αργησω!"
-"Οκ!Τα λεμε εκει!"ειπα και εκλεισα...Ενταξει η αληθεια ειναι οτι με παραξενεψε το τηλεφωνημα του...Απο την αλλη ομως,χαιρομουν που θα περνουσα χρονο μαζι του...Δεν ξερω γιατι!Απλα χαιρομουν...Ισως γιατι μου αρεσε ...λιγο!Ισως και ελαχιστα...Ημουν αρκετα μπερδεμενη...Ηταν αρκετα καλο παιδι και λατρευα να κανουμε παρεα...
..Μπηκα στην σχολη του και βαδισα αργα προς τον μεγαλο διαδρομο...Ηταν σχεδον αδεια...
...Ξαφνικα,ενα γκρουπ παιδιων,της ηλικιας μου,αρχισαν να εμφανιζονται...Και σε λιγα λεπτα ειχε γεμισει ολος ο διαδρομος φοιτητες...Αλλοι τρεχανε προς την εξοδο και αλλοι αλλαζαν αιθουσες...Πανικος!...Αρκετα δυσκολο να με βρει εδω ο Frank,σκεφτηκα...Βαδησα λιγο,μηπως και τον βρω εγω πουθενα....Οταν στο βαθος του διαδρομου,διεκρινα μια γνωριμη,καλογραμμομενη,ανδρικη φυγουρα... Πλησιαζε προς το μερος που βρισκομουν....
...Μου ηταν δυσκολο να παρατηρησω το ατομο καλυτερα,λογο του πληθους,που μας χωριζε...Αν και οταν πια πλησιασε αρκετα,καταλαβα οτι ειχα δικιο...Ειχα μαντεψει σωστα...
...Ενα ριγος διαπερασε την ραχοκοκκαλια μου,στην σκεψη του...Ηταν αυτος,τοσο κοντα....
