Surprises...

   Πηγαμε στο κεντρο,σε μια καφετερια,που συχναζε ο Frank....Aρχισαμε να μιλαμε για διαφορα..

Μερα με την μερα,μαθαινα περισσοτερα γι'αυτον,και ετσι το ενδιαφερον μου μεγαλωνε!Ηταν αρκετα καλο και διασκεδαστικο ατομο...Θα μπορουσα για ωρες να συζητω μαζι του για οτιδηποτε...

Μιλουσαμε για αυτον τωρα,και την επιθυμια του να βοηθα σε καθε δραστηριοτητα της σχολης του!Το λατρευε αυτο...Οπως και την συμμετοχη του σε μικρα γκρουπακια που παιζανε μουσικη το καλοκαιρι,στην πολη...Ηξερε αρκετα πραγματα για τον κοσμο του θεατρου και της μουσικης...

Αλλα το καλυτερο το φυλλαξα για το τελος...Απηγγειλε Σαιξπηρ,οπου και οποτε ηθελε!Ηξερε οποιο αποσπασμα και αν του ζητουσες,απ'εξω,χωρις να ξεχνα λεξη,ηταν καλως ηθοποιος...

...Μαλιστα στο τσακ τον σταματησα,να μην μου απαγγειλει δημοσια!Απογοητευτηκε οταν δεν τον αφησα...Γελασα με την αστεια λυπημενη φατσα του!...Κανεις δεν μπορει να πετυχει το δικο μου puppy face!

 "Λοιπον Νef,ο λογος που ηθελα να βγουμε ειναι για να σου εκμηστηρευτω κατι...Κατι που θελω πολυ να το πω..." ειπε με ενα σοβαρο υφος κοιτωντας το τραπεζι..."Ξερεις...Ισως ακουστει παραξενο,επειδη ειναι σχετικα νωρις...Αλλα,νομιζω οτι..."εκανε μια αποτομη παυση..."Οτι τι,Frank??"προσπαθησα να το βοηθησω...

"Ειμαι ερωτευμενος μαζι σου!"ειπε και τωρα κοιτουσε βαθια μεσα στα ματια μου....Γυρισα το κεφαλι μου ελαφρα και κοιταξα μακρυα εξω απο την τζαμαρια...Ηταν ...τι μαζι μου??!...Δεν το πιστευα!Μολις πριν μερικα λεπτα ειχα την πεποιθηση οτι ειμασταν κατι σαν κολλητοι...Αλλα..μαλλον οχι..Μαντευε τις σκεψεις μου και αμεσως ειπε..

"Δεν θελω να νοιωσεις αβολα,ουτε να χασουμε αυτο που εχει δημιουργηθει μεταξυ μας,απλα επρεπε να στο πω......Aπο την πρωτη στιγμη που γνωριστηκαμε,καταλαβα οτι ησουν πολυ ξεχωριστη για'μενα!...Απο τοτε θελω να περναω οσο το δυνατον περισσοτερο χρονο μαζι σου,γιατι αυτος ο χρονος,ειναι η καλυτερος της ημερας μου..."...Ειναι περιττο να πω πως ειχα μεινει αφωνη και απλως ακουγα τα λογια του...Οταν τελειωσε στριφογυριζαν ακομη σε επαναληψη στο μυαλο μου...Οκ,σειρα σου να μιλησεις ειπα στον εαυτο μου...

"Frank...Δεν μπορω να σου κρυψω οτι με εκπλησεις και ανατρεπεις πολλα πραγματα που θεωρουσα δεδομενα...Θελω λιγο χρονο να σκεφτω...Αυτο δεν σημαινει οτι σου λεω ενα οριστικο "οχι" ουτε οτι μου εισαι τελειως αδιαφορος,απλα καταλαβε με...Χρειαζομαι χρονο...Θελω να νιωσω σιγουρη,για οτι κανω..." ειπα και αναστεναξα...Ημουν αρκετα ειλικρινης μαζι του,ετσι ενοιωθα...Οντως ηταν καποιος που μου κεντριζε το ενδιαφερον,με την υπεροχη εμφανιση του και την διασκεδαστικη συμπεριφορα του...Ηταν αυτο που εμεις τα κοριτσια ονομαζουμε "ιδανικο"...Με κολακευε με την εξομολογηση του....Ομως πραγματικα ειχα να σκεφτω ολη αυτην την κατασταση...Ηταν αρκετα τα γεγονοτα που συνεβησαν με : τον Jared,την Anna kαι τον Frank!...

"Σε καταλαβαινω Nef!Εχεις οσο χρονο χρειαζεσαι...Αλλωστε δεν ξερω αν ειμαι το μοναδικο ατομο που σε διεκδικει!Θα εχεις και αλλους θαυμαστες σιγουρα...Ενα τοσο ομορφο κοριτσι!....Να ξερεις ομως οτι θα προσπαθησω!Και θα περιμενω την απαντηση σου..."ειπε αποφασιστηκα και εκλεισε το χερι μου μεσα στα δικα του...Με κοιταξε με τα ομορφα ματια του και επειτα με φιλησε γλυκα στο μαγουλο...Επειτα στο μετωπο...Ειχα κλεισει τα ματια μου ...Για μια στιγμη ολα ειχαν χαθει απο το μυαλο μου...Σκεφτομουν μονο εμας...

 Ο ηχος του κινητου μου διεκοψε την στιγμη..Εβρισα στο μυαλο μου...Κοιταξα την οθονη και τοτε η δυσαρεσκεια εξαφανιστηκε. "Η Kristen!" ειπα με εκπληξη,στον Frank,που κοιτουσε απορρημενος...

"Ναι?!" ειπα γλυκα...

"Αγαπη!?...Τι κανεις??!" απαντησε με την λεπτη φωνη της..

"Καλα ειμαι!Εσυ?Που χαθηκες???!μου λειπεις μωρεε!...Ποτε θα ερθεις??" ειπα με λαχταρα..Η Kristen ειχε φυγει για το New Jersey,για να βοηθησει στην εταιρια την μητερα της...Μου ελειπε τοσο!

"Οσο πιο συντομα μπορω.Και εγω θελω να σε δω,γιατι σε εμενα λειπεις πιο πολυ!Μη σου πω οτι μου λειπει και η σχολη!"ειπε γελωντας."Κανενα νεο?"

"Περιμενε μισο,να βρω σημα..."ειπα με εμφαση ωστε ο Frank που ειχε απορροφηθει με το κινητο του τωρα,να καταλαβει οτι θα εβγαινα εξω...Σηκωσε το χερι σε στυλ "thumps up" και συνεχισε να ασχολειται με το κινητο.Ετσι βγηκα εξω..

"Λοιπον Kris!Aκoυ..Exoυν συμβει πολλα!..Θα σου τα πω πανω-κατω οταν γυρισω σπιτι.Τωρα εχω βγει..."

"Ελααα..Μην με κρατας σε αγωνια!"με παρακαλουσε τωρα σα 15χρονο.

"Μην επιμενεις!Δεν μπορω...Δεν εχω βγει μονη!Με περιμενουν!..Ελα μπορεις να κανεις λιγη υπομονη!"την παρακαλεσα παιχνιδιαρικα...

"Καλαα!Τελος παντων..Επειδη ειμαι αρκετα καλη,θα υπομεινω τα βασανηστηρια σου,χαζο μου!Χαχα!Περιμενω τηλεφωνημα!!Φιλιααα!"

"Οκ, δεν θα σε ξεχασω!Μην ανησυχεις!Bye!" ειπα και εκλεισα...

Γυρισα πισω στον Frank,οπου καθησαμε κανενα τεταρτο ακομη,αβολο τεταρτο και για τους δυο μας πιστευω!, και τελικα γυρισαμε σπιτι.Με φιλησε και μπηκαμε ο καθενας στο σπιτι του...